آلبوم صدای سخن عشق، شهرام ناظری

«صدای سخنِ عشق» نام هشت‌اُمین آلبوم آواز «شهرام ناظری» به سرپرستیِ «کیخسرو پورناظری» و اجرای «گروه تنبور شمس» است که نخستین بار در سال ۱۳۵۸ بر پایه‌ی سروده‌هایی از «نورعلی‌شاه اصفهانی»، «سید صالح»، «فروغی بسطامی» و «مولوی» به زبان‌های «فارسی» و «کُردی» اجرا و منتشر شد. نام آلبوم برگرفته از سروده‌ی «حافظ» است. نشر تازه‌ی این آلبوم دربردارنده‌ی ۲ سی‌دی است که نخستینِ آن نسخه‌ی کهنِ این آلبوم و دیگری بازسازی و ری‌مسترِ آن با افزوده شدن سازهای کوبه‌ایِ «کوزه»، «دمام» و «بینز» است که بدون آگاهی یا خُرسندیِ «شهرام ناظری» به‌دست «آوای نوین اصفهان» به‌سال ۱۳۸۸ منتشر شد. گواه این ادعا سخنِ «شهرام ناظری» است که نویسنده‌ بی‌واسطه از زبان او شنیده است. با این همه نمی‌توان از زیبایی و کیفیت نسخه‌ی بازسازی شده‌ی آلبوم «صدای سخنِ عشق» چشم پوشید.

مردان خدا پرده‌ی پندار دریدند          یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

هر دست که دادند از آن دست گرفتند          هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند
جمعی به در پیر خرابات خراب‌اند          قومی به بَرِ شیخ مناجات مریدند
فریاد که در ره‌گذرِ آدم خاکی          بس دانه فشاندند بسی دام تنیدند
همّت طلب از باطنِ پیران سحرخیز          زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند (فروغی بسطامی)

گروه تنبور شمس:

جلد و متن آلبوم، شهرام ناظری و موسیقیِ ما