Quantcast
Channel: دل‌نوازها
Viewing all 103 articles
Browse latest View live

آلبوم مایه‌ی دشتی و مایه‌ی اصفهان (قیژک کولی و خورشید آرزو)، همایون شجریان

0
0

آلبوم مایه‌ی دشتی (قیژک کولی) و مایه‌ی اصفهان (خورشید آرزو)، همایون شجریان

آلبوم «مایه‌ی دشتی و مایه‌ی اصفهان» با آواز «همایون شجریان» و نوازندگیِ «گروه دستان» به آهنگ‌سازیِ «حمید متبسم» و «سعید فرج‌پوری» دست‌آورد ضبطِ اجرای زنده‌ی «سالن رادیو برلین-براندنبورگ» آلمان در ۹اُم فوریه‌ی ۲۰۰۸ به کوششِ «رادیو برلین (RBB)» و «Celestial Harmonies» است که نخستین بار در فوریه‌ی همان سال به‌دست «Celestial Harmonies» در ۲ سی‌دی به مدت ۲ ساعت و ۳ دقیقه و ۴۸ ثانیه منتشر شد. این آلبوم دیرتر در سال ۱۳۸۷ در ۲ سی‌دی مستقل با نام‌های «قِیژک کولی» و «خورشید آرزو» در ایران به‌دست «دل‌آواز» منتشر شد. آواز سی‌دی نخست در «دشتی» و آواز سی‌دی دوم در «اصفهان» است.

نامِ آلبومِ «قِیژک کولی» برگرفته از سروده‌ی «محمدرضا شفیعی کدکنی» و نامِ آلبوم «خورشید آرزو» برگرفته از سروده‌ی «فریدون مشیری» است.

در نسخه‌ی منتشر شده به‌دست «دل‌آواز» سی‌دی نخست آلبومِ «مایه‌ی دشتی و مایه‌ی اصفهان»، بخشِ «مایه‌ی دشتی» به آهنگ‌سازیِ حمید متبسم «قِیژک کولی» و بخشِ «مایه‌ی اصفهان» به آهنگ‌سازیِ سعید فرج‌پوری «خورشید آرزو» نام گرفته است.

فهرست بخش نخست، مایه‌ی دشتی (قِیژک کولی):
۱. تصنیفِ عاشقانه، حمید متبسم
۲. ساز و آواز بوی عشق، سعدی
۳. تصنیف قِیژک کولی، محمدرضا شفیعی کدکنی
۴. مستانه، بی‌کلام
۵. ساز و آواز کمندِ زُلف، حافظ
۶. تصنیف زهی عشق، مولوی

فهرست بخش دوم، مایه‌ی اصفهان (خورشید آرزو):
۱. اشتیاق، بی‌کلام
۲. آواز خورشید آرزو، فریدون مشیری
۳. تصنیف چینِ زلف، عطار نیشابوری
۴. ساز و آواز عشق پاک، فریدون مشیری
۵. تصنیف اسرار عشق، حافظ
۶. ساز و آواز دل‌شده، فخرالدین عراقی
۷. تصنیف وطن، سیاوش کسرایی
۸. تصنیف مرغ سحر، محمدتقی بهار

هنرمندان:
همایون شجریان: آواز
حمید متبسم: تار
سعید فرج‌پوری: کمانچه
پژمان حدادی: تنبک، دایره، بم‌دایره
حسین بهروزی‌نیا: بربط
بهنام سامانی: دف، دایره، کوزه

جلد و متن اثر، Celestial Harmonies

Afternoon Tea, Various Artists

0
0

Afternoon Tea, Various Artists

«Afternoon Tea»، به فارسی «چای عصرانه» گزیده‌ای از آثار هنرمندان گوناگون است که در ۴ آلبوم به‌دست «Daiki Sound» به‌سال ۲۰۰۶ منتشر شده است. ترانه‌های این ۴ آلبوم به زبان «انگلیسی» و «ژاپنی» است.

این ۴ آلبوم Afternoon Tea Music for Celebration (موسیقیِ چای عصرانه برای پای‌کوبی)، Afternoon Tea Music for Happiness (موسیقیِ چای عصرانه برای شادی)، Afternoon Tea Music for Joy (موسیقیِ چای عصرانه برای لذت) و Afternoon Tea Music for Relaxation (موسیقیِ چای عصرانه برای آرامش) نام گرفته‌اند.

متن آلبوم و CdJapan

Martin Scorsese Presents The Blues, Taj Mahal

آلبوم روانِ هند، راوی شانکار

0
0
آلبوم روانِ هند، راوی شانکار

«روانِ هند» (Spirit of India) آلبوم نوازندگیِ «سی‌تار» «راوی شانکار» موسیقی‌دان و نوازنده‌ی سرشناسِ هندی است که به‌سال ۱۹۷۸ در استودیو «des Dames» پاریس ضبط و در سال ۱۹۸۰-۱۹۷۹ در ۵ تراک به مدت ۷۴ دقیقه و ۳۵ ثانیه منتشر شد.

«راوی شانکار» نوازنده‌ی هندیِ سی‌تار است که در شناساندن این ساز به جهانیان نقش پُررنگی دارد و ذوقِ آهنگ‌سازی و نوازنده‌گی‌اش او را الگویی برای دیگر نوازندگان و موسیقی‌دانان نموده است. او که در جوانی در نوازندگیِ این ساز به استادی رسیده بود دیرتر از آموزش‌های «علاالدین‌خان (Allauddin Khan)» نیز بهره‌مند شد و هم‌این به شهرت‌اش در جوانی افزود.
Discogs, Amazon

Merengue Alegre, Joaquin Diaz

0
0

Merengue Alegre, Joaquin Diaz

«Merengue Alegre» به‌فارسی «مِرِنگوی خوش» آلبومِ نوازندگی «آکاردیون» و آوازِ «خواکین دیاز (Joaquin Diaz)» اهل «جمهوری دومینیکن» در گونه‌ی «Merengue Music» است که نخستین بار به‌سال ۲۰۰۲ به‌دست «Arhoolie Records» به‌مدت ۶۲ دقیقه و  ۵۶ ثانیه در ۱۳ تراک منتشر شد. «خواکین دیاز» موسیقی را از ۹ سالگی در کوچه و خیابان آغاز کرد و در ۱۲ سالگی به گروه موسیقیِ هتل «del Embajador» در «سانتو دومینگو» پیوست.

«Merengue Music» گونه‌ای پُرشور از موسیقیِ رقص است که از «جمهوری دومینیکن» برخواسته و دیرتر در همه‌ی «آمریکای لاتین»، حتی کشورهایی که پیش‌تر موسیقیِ ویژه‌ی خود را داشته‌اند گسترش یافته است.

جلد آلبوم، Wikipedia و Arhoolie Records

آلبوم ردیف آوازی به روایت حاتم عسگری فراهانی

0
0
آلبوم ردیف آوازی به روایت حاتم عسگری فراهانی

«ردیفِ آوازی» نام آلبومِ آموزش «ردیفِ آوازیِ موسیقی سنتی ایران» دربردارنده‌ی چهار کاست به‌روایت و آواز «حاتم عسگری فراهانی» و هم‌راهیِ «تار» «داریوش صفوت» است که به‌دست نشر «دانشگاهِ هنر» منتشر شده است.
کاست نخست در «دستگاه ماهور»، «آواز افشاری» و «آواز بیات ترک» است.
کاســــــــــــــت دوم در «دستگاه شور»، «آواز ابوعطا» و «آواز دشتی» است.
کاســــــــــــــــــــــــــــــت سوم در «دستگاه چهارگاه» و «دستگاه نوا» است.
کاســــــــــــــــــــــــــــت چهارم در «دستگاه همایون» و «آواز اصفهان» است.

«حاتم عسگری فراهانی» به‌سال ۱۳۱۲ زاده شد. آواز را نخست نزد پدر و سپس نزد آخوند «ضیاالذاکرین» که بر «گوشه‌های آوازی» و «ضربی‌های موسیقی ایران» اشراف داشت آموخت. «حاتم عسگری فراهانی از سال ۱۳۵۵ در سِمَتِ «استاد ردیفِ آوازی وزارت فرهنگ و هنر» و پس از آن «استادیارِ دانشگاه هنر و استادیارِ دانشگاه تهران» به آموزشِ «ردیفِ آوازیِ موسیقی ایران»، «تاریخِ موسیقیِ ایران» تلاش کرد و دستِ آخر به دریافتِ «نشانِ درجه‌ی ۱ هنری» از «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» و نیز مدرک معادلِ «دکترای ردیفِ آوازی موسیقی ایران» نایل آمد.

جلد و متن آلبوم

آلبوم موسیقی شمال خراسان (قوچان)، قربان سلیمانی

0
0
آلبوم موسیقی شمال خراسان (قوچان)، حاج‌ قربان سلیمانی

آلبومِ «موسیقی شمال خراسان (قوچان)» نوازندگیِ «دوتار» و آواز «قربان سلیمانی» با هم‌سازیِ «علی‌رضا سلیمانی» در خانه‌‌اش در روستای «علی‌آباد» در شمال «خراسان رضوی» است که به‌سال ۱۹۹۴ ضبط شده و یک‌سال بعد به‌دست «Kereshmeh Records» در ۱۵ تراک و مدت ۶۱ دقیقه و ۱۶ ثانیه منتشر شده است.

موسیقی در فرهنگ خراسان:
به دلیل سکونت نژادها، آداب و زبان‌ها و گرایش‌های مذهبیِ گوناگونِ (شیعه-سُنّی) خراسان از موسیقیِ سرشاری برخوردار است به گونه‌ای که از شمال تا جنوب‌اش این تفاوت آشکار است. در شمال خراسان می‌شود از «بخشی‌ها» یاد کرد که هم‌راه با نواختن «دوتار» داستان‌هایی را به‌زبان «تُرکی» یا «کُردی» در وصف اسطوره‌های‌‌شان می‌خوانند. در هم‌این منطقه «عاشیق‌ها» نیز هستند که موسیقی‌شان را در «جشن‌های عروسیِ روستا» و «رقص‌های کُردی» با «دُهُل»، «سُرنا» و «قُمشه» می‌نوازند. نزدیکی‌های «تُربت جام» هنوز ساز «دوتار» با اندک دیگرگونی‌ای باقی است اما در این بخش از «بخشی‌ها» اثری یافت نمی‌شود و موسیقی به‌خود فُرمِ «غزل‌خوانی» گرفته است و بیش‌تر غزل‌ها یا رباعیاتِ «مولوی»، «عطار نیشابوری» و «احمد جامی» را می‌خوانند. در جنوب خراسان چون «بیرجند» یا «قاین» اثری از «دوتار» نیست، بلکه آوازها با «دایره» هم‌راه‌اند و «سوتاک» نام گرفته‌اند.

موسیقیِ «بخشی‌ها» از فُرم‌های ملودیکِ قابل شناسایی‌ای شکل گرفته‌اند که هر یک نامی ویژه دارند. ریشه‌ی این نام‌ها گاه از شخصیت‌هایی نام‌آور چون «نوایی شاه‌ختایی»، گاه از قبیله چون «گرایلی»، و گاه از کاراکترهای داستانِ شعر آواز چون «ارمن سوسی» می‌آید. در موسیقی «بخشی‌ها» «پنج مقام اصلی» وجود دارد که از آن‌ صدها نغمه گرفته شده است. تشخیص این مقام‌ها بسته‌گی به «نت آغاز» و «نت پایان» آن‌ها دارد. ساختار یک «مقام» از «یک خط اصلیِ ملودیک»، «چند خط میانی» و «یک خط نهایی» شکل یافته است. استفاده از «نتِ هفتم کاسته» در این مقام‌ها رایج و دوره‌های ضربیِ این قطعات «دو ضربی»، «سه ضربی»، و یا ترکیبی از این دو است.

بخشی‌ها: واژه‌ی «بخشی» در خراسان، ازبکستان و ترکمنستان به معنیِ نوازنده، خوانده و قصه‌گو است. این واژه در زمان حکومت «مغول‌ها بر ایران» وارد ادبیات ایران شده است و معنای «راهب بودایی» یا «حکیم‌باشی» را دارا بوده است. اما «بخشی‌های» خراسان می‌پندارند که ریشه‌ی واژه‌ی «بخشی» از «بخشنده» است و این به‌دلیل استعدادی است که در زمینه‌ی موسیقی از آنِ ایشان گشته است. «بخشی‌ها» را می‌توان در «شمال خراسان» و به‌نسبت در تمامیِ «آسیای میانه» چون «قزاق‌ها»، «قرقیزها»، «اُزبک‌ها» و «ترکمن‌ها» یافت. امروزه شهرت «بخشی» به کسی داده می‌شود که استعداد او در آواز و قصه‌گویی چشم‌گیر باشد. بیش‌تر «بخشی‌ها» از هر نژاد که باشند به سه زبانِ «تُرکی»، «کُردی» و «فارسی» داستان می‌سرایند.

آموزش یک «بخشی» سه مرحله دارد:
۱. فراگیریِ دوتار
۲. فراگیریِ تکنیک آواز
۳. به‌خاطر سپردن داستان‌ها

فهرست:
۱. گرایلی: قبیله‌ای از مردمان تُرک و همسایه‌ی مغول‌ها بوده و نژاد، زبان و دین مشترک داشته‌اند.
۲. جبار: شعری عرفانی از «عمادالدین نسیمی»، شاعر تُرک زبانِ ساکن آذربایجان است.
۳. قره‌چه بایر: واژه‌ای «ترکمن» و نام یک اسب است.
۴. تجنیس: از مقام‌های اصلی‌ که در آن از سروده‌های عرفانی و آیه‌های قرآن استفاده می‌شود.
۵. زارنجی حسین‌یار: داستانِ «هزار و یک‌شب» درباره‌ی «سیف‌الملک» شاه‌زاده‌ی «بدیع‌الجمال» است.
۶. الله مزار: قطعه‌ای سازی است.
۷. ذوالفقاری: داستان صوفی‌ای از خراسان به‌نام «ابراهیم ادهم» است.
۸. شاه‌ختایی: از مقام‌های مهم که از مقام «مخمس» آمده است.
۹. جعفر قلی: سروده‌ای از «جعفر قلی» شاعر خراسان در ستایش «حضرت علی» است.
۱۰. باش‌نادر یولی: قطعه‌ای سازی است.
۱۱. دوشرمه نادریولی: داستانی در ستایش «حضرت علی» است.
۱۲. باش حسین‌یار: سروده‌ای در بزرگیِ «حضرت علی» است.
۱۳. ارمن سوسی-دُرنا: «ارمن سوسی» نام دختری جوان و «درنا» قطعه‌ای سازی است.
۱۴. نالش: قطعه‌ای که از مقامِ زهد می‌آید.
۱۵. حجی‌قلاق: قطعه‌ای سازی است.

کوتاه از جلد آلبوم

آلبوم ریتم‌های آذربایجان، وحید اسداللهی و رحمان اسداللهی

0
0

آلبوم ریتم‌های آذربایجان

«ریتم‌های آذربایجان» نام آلبوم بی‌کلامی است که نخستین بار به‌سال ۱۳۸۲ در ۸ تراک به‌مدت ۶۰ دقیقه و ۳۲ ثانیه به‌دست «ماهور» منتشر و در سال ۱۳۸۶ به‌چاپ دوم رسید.

«ریتم‌های آذربایجان» دربردارنده‌ی قطعه‌هایی از «موسيقى آذربايجان» است كه به کوشش «وحيد اسداللهى» كه خود در همه‏‌ى آن‏‌ها نوازنده‏‌ى «نقاره‏‌‌ی آذربايجانى» است گرد آمده است. قطعه‌های اين آلبوم با هنرمندان و گروه‏‌هاى متفاوت ضبط شده است. سفر «وحيد اسداللهى» در سال ۱۳۷۷ به باكو امكان اجرای پاره‌ای از اين موسیقی‌ها را فراهم آورده است. در اين اجراها «وحيد اسداللهى» كنار نوازنده‌گانى چون «خان‏‌نار جعفراُف» و «ذاكر ميرزایف» و در ميان «اركستر اميد (اوميد آنسامبلى)» می‌نوازد. يكى از قطعه‌ها به‌نام «هجران» از مجموعه‏‌ى است كه «وحيد اسداللهى» هم‌راهِ برادرش «رحمان اسداللهى»، نوازنده‏‌ى سرشناس «گارمون» در سال ۱۳۷۳ در آلمان اجرا كرده است. قطعه‏‌ى نخست نیز به‌دست «اركستر آذربايجانى سهند» به سرپرستى «رشيد وطن‏‌دوست» و رهبرى «فرهاد فرجلى» اجرا و قطعه‌های تک‌نوازی «نقاره‏‌» در ايران ضبط شده‏‌اند. هدف از گُل‌چين حاضر نمايش گونه‌گونی و غناى ريتم در «موسيقى آذربايجان» است.

فهرست:
۱. ارکستر و نقاره‏‌ - اجرا از «ارکستر سهند» به رهبریِ «فرهاد فرجلی»
۲. هجران - گارمون: رحمان اسداللهى، پیانو: سهراب حمیدی
۳. آقلاما سازم (گریه نکن سازِ من) - گارمون: ذاکر میرزای‌اُف
۴. خم نغمه‌سی (نغمه‌ی غم) - ساخته‌ی خان‌نار جعفراُف در «بیات شیراز» است.
۵. آذربایجان گجله‌لری (شب‌های آذربایجان)
۶. اویون هاواسی (موسیقیِ رقص) - گارمون: خان‌نار جعفراُف با هم‌راهیِ «ارکستر امید باکو»
۷. شور ماهنی‌ سی - گارمون: ذاکر میرزای‌اُف
۸. نقاره‏‌ - نوازنده‌گیِ ریتم‌های گوناگون موسیقیِ آذربایجان به‌دست «وحید اسداللهی»

جلد آلبوم


آلبوم موسیقِ راک، گاراژ، بیت و روان‌گردان دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ایران، کار مشترک

0
0
آلبوم موسیقِ راک، گاراژ، بیت و روان‌گردان دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ایران، کار مشترک

آلبوم «Persian Underground» دست‌چینی از گونه‌های موسیقیِ کم‌تر شناخته شده‌ی ایرانی است که نخستین بار به‌دست «Persianna» در ۱۴ تراک به‌مدت ۴۹ دقیقه و ۱۳ ثانیه به‌سال ۲۰۱۰ در اسپانیا منتشر شد.

سفر شگفت‌مان در موسیقیِ نادیده انگاشته شده‌ی دهه‌های  ۴۰ و ۵۰ ایران را با «زنگوله» می‌آغازیم. زنی خواننده و «دارمر»!، پدیده‌ای که امروز نیز در ایران بسیار غیرمعمول است. «زنگوله» با گروه نامیِ «گلدن رینگ (Golden Ring)» که پشتیبان‌اش بودند چند «صفحه‌ی ۴۵دور» ضبط کرد. صدای ساز «زنگوله» را می‌توانید در ترانه‌ی «عمو زنجیرباف» و آوازش را در ترانه‌ی «چشمه» و «نقشه‌ی آرزو» از همین آلبوم بشنوید. این‌ها نمونه‌هایی کم‌یاب از گونه‌ی «راک اند رول» ایران در دهه‌ی ۵۰ ایران است.

«سعید»، خواننده‌ای ایرانی بود که در روستایی نزدیکِ تهران بزرگ شد، «سعید» هرگز یک «آلبومِ موسیقی» ضبط نکرد، از وی تنها چند «صفحه‌ی ۴۵دور» باقی است که ترانه‌ی «خیابانِ عشق» یکی از آن‌هااست.

درباره‌ی «Big Boy's» آگاهی‌ای در دست‌رس نیست. گروهی پنهان که چند ترانه بسیار شبیه به آثار گروه «گلدن رینگ» را ضبط کرده‌اند. از «Big Boy's» در این آلبوم دو ترانه به نام‌های «به‌تو می‌اندیشیدم» و «متصدی بار (Bartender)» می‌شنوید.

«تک‌خال‌ها» نیز هستند که با تنظیم و اجرای ترانه‌ی محلیِ «مستُم مستُم» در گونه‌ی «موسیقیِ بیت (Beat Music)» و ترانه‌ی «رادیو و باران» نمونه‌ای شایسته برای موسیقیِ گونه‌ گاراژ هستند. این ترانه‌ها هم‌راه با ترانه‌ی «بازی با آتش» ایشان از یک «صفحه‌ی ۴۵دور» بسیار کم‌یاب با عکس روی جلدِ چهر نفر با پیراهن‌های گُل‌دار و آستین‌های تا زده در دست است.

«کامبیز» اگر نه یگانه، از انگشت‌شمارانی بود که کوشید موسیقیِ مدرن را با موسیقی ایران درآمیزد. «فلوت مدرنی (Proggy Flute)» که در ترانه‌های «دانش عشق» و «راهِ عشق» به‌گوش می‌رسد به هیچ‌چیز دیگری در موسیقی ایران مانند نیست. هر دوی این ترانه‌ها از «صفحه‌ی ۴۵دور» به نایابیِ جهنم! به‌دست آمده و شاه‌کارِ گونه‌ی موسیقیِ «روان‌گردان (Psychedelic Music)» ایرانی‌اند. «کامبیز» در آلمان صفحه‌‌ای منتشر کرده است که در «فستیوال موسیقیِ سانرمو» ایتالیا به‌سال ۱۹۷۴ ضبط شده است با این تفاوت که‌در گونه‌ی موسیقیِ «روان‌گردان» نیست.

«اعجوبه‌ها» از اندک گروه‌های موسیقیِ ایرانی بودند که انگلیسی می‌خواندند و عکس روی صفحه‌شان نشان از خوش‌پوشیِ بی‌اندازه‌شان دارد!

از گروه «ببرها» هیچ نمی‌دانیم. آن‌ها گونه‌ای از «موسیقیِ بیت هیپنوتیزم» می‌نواختند و هر دو ترانه‌شان در این آلبوم از تنها «صفحه‌ی ۴۵دور» که از ایشان مانده به دست آمده است.

فهرست:
۱. عمو زنجیرباف، زنگوله
۲. خیابانِ عشق، سعید
۳. به‌تو می‌اندیشیدم، Big Boy's
۴. چشمه، زنگوله
۵. مستُم مستُم، تک‌خال‌ها
۶. دانش عشق، کامبیز
۷. راهِ عشق، کامبیز
۸. رادیو و باران، تک‌خال‌ها
۹. شرلی (Shirley)، اعجوبه‌ها
۱۰. بازی با آتش، تک‌خال‌ها
۱۱. لیلا را با خود ببر، ببرها
۱۲. متصدی بار، Big Boy's
۱۳. نقشه‌ی آرزو، زنگوله
۱۴. قورِی‌شیم بابا، ببرها

جلد آلبوم

آلبوم پنجره‌ای به‌سوی آفتاب، حمید متبسم

0
0
آلبوم پنجره‌ای به‌سوی آفتاب، حمید متبسم

«پنجره‌ای به‌سوی آفتاب» نام آلبوم موسیقیِ بی‌کلامی به آهنگ‌سازیِ «حمید متبسم» بر ملودی‌هایی از «شفیگاه آخوندوفا» و «عزیر حاجی‌بیگف (Uzeyir Hajibeyov)» است که تنظیم «سازهای کوبه‌ای»اش را «پژمان حدادی» بر عهده داشته است. «پنجره‌ای به‌سوی آفتاب» در ۷ تراک به‌مدت ۴۰ دقیقه و ۴۴ ثانیه به‌دست «نقطه‌ی تعریف» در سال ۱۳۸۹ منتشر شده است.

در نوشته‌ها آمده است که از دیرباز و در دوران شکوفاییِ تمدن پارسی، خنیاگرانِ چیره‌دست و توانای فرهنگ‌ها و تمدن کهن مانند هندی‌ها به ایران‌ خوانده می‌شدند که به تبادل هنرِ خویش با هم‌تای ایرانی‌شان بپردازند و مردم سرزمین ما را نیز از افسون نغمه‌های آن دیار مسرور کنند. این‌گونه است که در گوشه‌گوشه‌ی «ردیفِ رسمیِ موسیقیِ امروزِ ما» سرودهایی متاثر از این تبادل فرهنگی برجااست که گوشه‌های «راک»، «راک هندی» و «راک کشمیر» از این دست‌اند. تبادل هنر الزاماً به‌معنای «تلفیق» نیست. اما این‌گونه تاثیرگذاری‌ها که نتیجه‌ی مَردم‌اندیشی و دورپنداریِ صاحبان قدرتِ آن‌زمان و هم کوچِ ناگزیر مردمان از دیاری به دیار دگر بوده خود موسیقیِ نابی را موجب شده است که نتیجه‌ی هم‌زیستیِ دیرپا و طبیعیِ مردمان با یک‌دیگر است. «آیین» و «هنر» قومی است نه کشوری، و فراسوی مرزهای دست‌ساز انسانِ امروز زیست می‌کند و سرزمین‌اش بسیار فراگیرتر از خط‌کشی‌های مصلحتی است. هم از این رو است که اروپایی‌ها به ده‌ها زبان گفت‌و‌گو می‌کنند، ولی زبان موسیقی‌شان مشترک است، و از این رو است که نغمه‌های بسیاری در موسیقیِ نواحی ایران و کشورهای همسایه به‌یک گونه‌اند. آلبوم «پنجره‌ای به‌سوی آفتاب» نیز نمی‌تواند دعویِ «موسیقیِ تلفیقی» داشته باشد. که دیدار خویشاوندان نزدیک است و زبانی است مشترک، ارمغانی است نه از «حمید متبسم» و «امام‌یار حسن‌اُف» و «پژمان حدادی»، بلکه از سرزمین مادری‌شان.

کمانچه‌ی تارهو: کمانچه‌ی استفاده شده در این آلبوم «تارهو» نام دارد که ساخته‌ی «پیتر بیفین» استرالیایی است. «پیتر بیفین» یکی از استادان به‌نام و صاحبِ سبک در ساخت ساز با ۳۰ سال تجربه است. در کنار ظرافت‌ها و تکنیک‌های ساخت سازِ «تارهو» از دیگر ویژگی‌های این ساز «سوار شدن خرک بر چوب به‌جای پوست» است. «کمانچه‌ی تارهو» نخستین‌بار به‌دست «هابیل علی‌اُف» تایید و نواخته شد.

فهرست:
۱. درآمد ماهور، بدیهه‌سازی
۲. قسمت اول نیشابورک، حمید متبسم
۳. قسمت دوم نیشابورک
۴. رِنگِ چهارگاه، ملودیِ کهن
۵. مهربان اوله (مهرورزان)، چهارگاه، ملودی از «شفیگاه آخوندوفا»
۶. تضاد، بدیهه‌سازی
۷. گایتاقی (فرم ریتمیک)، ملودی از عزیر حاجی‌بیگف (Uzeyir Hajibeyov)
جلد و متن آلبوم (ویرایش شده)

آلبوم نغمه‌های جان‌سوز، علی‌اصغر بهاری

0
0
آلبوم نغمه‌های جان‌سوز، علی‌اصغر بهاری

«نغمه‌های جان‌سوز» بدیهه‌نوازیِ کمانچه‌ی «علی‌اصغر بهاری» با هم‌راهیِ ضربِ «جهانگیر ملک» در ۱۳ تراک، به‌مدت ۵۷ دقیقه و ۶ ثانیه است که نخستین‌بار در سال ۱۳۸۲ پس از پالایش به‌دست «چهارباغ بانگ» منتشر شد.

فهرست:
۱. شوشتری درآمد و ضربی
۲. همایون، بی‌داد، منصوری، فرود به شوشتری
۳. افشاری درآمد و ضربیِ افشاری
۴. حاجیانی افشاری، ضربی و جامه‌دران
۵. عراق و چهارمضراب، حزین، رهاب و فرود
۶. شوشتری و درآمد
۷. دوضربیِ شوشتری
۸. شوشتری و بی‌داد
۹. فرود و رِنگ
۱۰. چهارگاه مقدمه و پیش‌درآمد
۱۱. درآمد و چهارمضراب
۱۲. چهارگاه مقدمه و پیش‌درآمد
۱۳. چهارمضراب

جلد آلبوم

آلبوم موسیقیِ خلیج فارس، سعید شنبه‌زاده

0
0
آلبوم موسیقیِ خلیج فارس، سعید شنبه‌زاده

آلبوم «Musiques du Golfe Persique»، به‌فارسی «موسیقیِ خلیج فارس» آلبوم نوازندگیِ «نی‌انبان» و آواز «سعید شنبه‌زاده» با هم‌راهیِ گروه نوازندگان‌اش «Shanbehzadeh Ensemble» است که به‌سال ۲۰۰۹ به‌دست «Buda Musique» به‌مدت ۴۹ دقیقه در ۶ تراک منتشر شده است.

«سعید شنبه‌زاده» از بومی‌های بوشهر است، شهری که از یک روستای ماهی‌گیری به بندری بزرگ تبدیل شده است. «نی‌انبان» یکی از سازهایی است که «سعید شنبه‌زاده» چیره‌دستانه می‌نوازد. «نی‌انبان» با تفاوت‌های کوچک در ظاهرش میان کشورهای حاشیه‌ی «خلیج فارس» مرسوم است، در «بحرین» که ۴۰ سال پیش برای همیشه از «ایران» جدا شد آن‌را «قربة‎» و در «جزیره‌ی فیلکه‌» کویت «Iranian Bagpipe»‌اش می‌خوانند.

آلبوم گل‌بانگ شجریان، بت چین و دولت عشق

0
0
آلبوم گلبانگ شجریان، بت چین و دولت عشق

آلبوم «گل‌بانگ شجریان» دربردارنده‌ی ۲ سی‌دی از آوازهای «محمدرضا شجریان» به نام‌های «بت چین» و «دولت عشق» است که آهنگ‌سازی‌شان را به‌ترتیب «فریدون شهبازیان» و «حسین یوسف‌زمانی» انجام داده‌اند. «بت چین» و «دولت عشق» که جدا از هم نیز به‌فروش می‌رسند، هم‌زمان در بسته‌ای بزرگ‌تر ارایه می‌شود و نام «گل‌بانگ شجریان» را با خود دارند نخستین‌بار به‌دست «ماهور» به‌سال ۱۳۸۴ منتشر شده‌اند.

آلبوم «بت چین» به آهنگ‌سازیِ «فریدون شهبازیان» در «آواز اصفهان» و «دستگاه ماهور» است که در سال ۱۳۵۶ (۱۹۷۷) ضبط شده است. آلبوم «بت چین» که نام‌اش را از سروده‌ی «علی‌اکبر شیدا» گرفته است در ۶ تراک به‌مدت ۵۷ دقیقه و ۲۸ ثانیه بر سروده‌های «علی‌اکبر شیدا»، «حافظ» و «سعدی» است.

ای مهِ من، ای بت چین، ای صنم          لاله رخ و زهره جبین، ای صنم
تا به‌تو دادم دل و دین ای صنم          بر همه‌کس گشته یقین ای صنم
من زتو دوری نتوانم دیگر          جانم، وز تو صبوری نتوانم دیگر
بیا حبیبم، بیا طبیبم، بیا حبیبم، بیا طبیبم
هركه تو را دیده زخود دل برید          رفته زخود، تا که رُخ‌ات را بدید
تیر غمت چون به دل من رسید          هم‌چو بگفتم که همه کس شنید
من ز تو دوری نتوانم ديگر          جان‌ام وز تو صبوری نتوانم دیگر
بیا حبیبم، بیا طبیبم، بیا حبیبم، بیا طبیبم
ای نَفَسِ قُدسِ تو احیای من          چون توای امروزِ مسیحای من
حالت جمعی تو پریشان کنی          وای به‌حال دل شیدای من
من زتو دوری نتوانم دیگر          جانم، وز تو صبوری نتوانم دیگر (علی‌اکبر شیدا)

هنرمندان:
آواز: محمدرضا شجریان
سنتور: فرامرز پایور
تار: هوشنگ ظریف
تنظیم: فریدون شهبازیان

فهرست:
- آواز اصفهان:
۱. تصنیف بت‌چین
۲. ساز و آواز
۳. تصنیف بت چین
- دستگاه ماهور:
۴. تصنیف عشق تو
۵. ساز و آواز
۶. تصنیف «ز من نگارم»

آلبوم «دولت عشق» به آهنگ‌سازیِ «حسین یوسف‌زمانی» در «دستگاه ماهور» و «آواز دشتی» است که در سال ۱۳۵۶ (۱۹۷۷) ضبط شده است. آلبوم «دولت عشق» که نام‌اش را از سروده‌ی «حافظ» گرفته است در ۱۰ تراک به‌مدت ۶۰ دقیقه و ۳۸ ثانیه بر سروده‌های «باباطاهر» و «حافظ» است.

ز من نگارم، عزيزم خبر ندارد          به‌حال زارم، عزيزم خبر ندارد
خبر ندارم من، از دل خود          دل من از من، عزيزم خبر ندارد
كجا رود دل عزيز من، كه دل‌برش نيست؟          كجا پرد مرغ، عزيزم كه پر ندارد؟
امان از اين عشق عزيز من، فغان از اين عشق          كه غير خونِ جگر ندارد
همه سياهی، همه تباهی          مگر شب ما سحر ندارد؟
بهار مضطر عزيز من، منال ديگر          كه آه و زاری اثر ندارد
جز انتظار و جز استقامت          وطن علاج دگر ندارد
ز هر دو سر بر سرش بكوبند          كسی كه تيغ دو سر ندارد

هنرمندان:
آواز: محمدرضا شجریان
سه‌تار: احمد عبادی
کمانچه: علی‌اصغر بهاری
موسیقی: حسین یوسف‌زمانی

فهرست:
- دستگاه ماهور:
۱. تصنیف «مبتلا»
۲. ساز و اواز
۳. قطعه‌ی ارکستری
۴. ادامه‌ی ساز و آواز
۵. قطعه‌ی ارکستری
۶. اداه‌ی ساز و آواز
۷. تصنیف مبتلا
- آواز دشتی:
۸. تصنیف «دولت عشق»
۹. ساز و آواز
۱۰. تصنیف «دولت عشق»

جلد و متن آلبوم

آلبوم هِی‌جار، بهمن علاالدین

0
0
آلبوم هِی‌جار، بهمن علاالدین

«هِی‌جار» آلبوم «موسیقیِ لری (لُریِ بختیاری)» با آواز «بهمن علاالدین» به آهنگ‌سازی و تنظیم «عطا جنگوک» به‌نوازندگیِ «گروه شهرآشوب» است که در شبِ یلدای سال ۱۳۷۰ اجرا و ضبط و یک‌سال دیرتر منتشر شد. آلبوم «هِی‌جار» که بر پایه‌ی سروده‌ها و ملودی‌های «بهمن علاالدین» است در ۱۱ تراک به‌مدت ۵۸ دقیقه منتشر شده است.

چه خووه شو مَهی پا تَشِ تنگی          تا خروس‌خون گپ زنی وا هَم‌دِرَنگی
(خوب است شبِ مهتاب، کنار آتش          تا بانگِ‌خروس با هم‌دلی گفت‌وگو کردن)

فهرست:
۱. مقومِ شیرعلی ‌مِردون (مقام شیرعلی مردان)
۲. عبده‌ممد للری (عبدالمحمد للری)
۳. ترانه‌ی مِی‌نا بنوش
۴. چوپی‌بهروم و مریم (بهرامِ چوپان و مریم)
۵. ترانه‌ی خروس‌خوان
۶. دست‌مالِ حریر
۷. ترانه‌ی تی‌به‌رِه (ترانه‌ی چشم به‌راه)
۸. زخمه‌ای به‌یاد عبده‌ممد (زخمه‌ای به‌یاد عبدالمحمد)
۹. آواز بختیار
۱۰. ترانه‌ی بلال بلال
۱۱. ترانه‌ی دیمه

هنرمندان:
آواز: بهمن علاالدین
سنتور: رضا شفیعیان
تار: عطا جنگوک، منصور سینکی
سه‌تار: عطا جنگوک
نی: عبدالنقی افشارنیا
کمانچه، قیچک: اردشیر کامکار
دف: بیژن کامکار
عود و بم‌تار: حسین بهروزی‌نیا
تمبک: محمود فرهمند
تک‌نواز نی: علی حافظی

ایل بختیاری تا‌كنون نسبت به اصالت‌های کهنِ فرهنگی خود وفادار مانده و در خورجین ارزش‌های سنتی خود موسیقی را از «كوه‌چراه‌ها» به «وارگه‌هاای» ماندگار با دست‌مایه‌ای شيرين و گوش‌نواز كشیده است كه ستایشِ پُر مهرِ طبيعت است. ترانه‌های فولکلور با زيبایی‌های ملوديک، پیش از هرچيز گویای احساس انسانی، ملی و جست‌وجوی همبسته‌گی‌های بشری است كه با زبانی خلاق مفاهیم کهن را در ذهن متبادر می‌سازد. در موسیقی فولکلور گرچه بر شاعر و سراینده‌‌اش آگاهی‌اهی نداریم، اما به تمامی آیینه‌ی اصالت‌های بومی است و جزیی از میراث و مُرده‌ريگ ارزش‌های قومی یک طایفه یا قبیله به شمار می‌رود.

فولکلور در سیر رشد خود حادثه‌ای طبیعی و متعلق به زمان‌های گذشته محسوب می‌شود، اما چنین فرآیندی به‌همان نسبت از توسعه و گسترش بی‌بهره نبوده و شگفت آن‌که هربار تغییرات و پیرایه‌های تازه‌ای را به خود پذیرفته است بی‌آن‌كه از جوهر دیرین خود فاصله گيرد. هم‌این عدم ایستایی اين موسيقی را به دینامیزمی سوق می‌دهد و به این دلیل است كه شنونده را نزدیک و شيفته‌ی خود می‌سازد.

ترانه‌ی «می‌نا بنوش» از کهن‌ترین آوازهای ایل بختیاری است و پيش‌تر با نام «عزيزم سوزه» اجرا شده بود. «می‌نا بنوش» از دستمایه‌ای برخوردار است كه با كمپوزیسیون جدایی‌ناپذیر شعر و موسیقی در سرشتی فولكلوریک جلوه و جلای روحِ محلی ايجاد می‌کند. همبسته‌گی شعر و موسیقی در ایل بختیاری تفكيک‌ناپذير است و هر شعری در ایل بختیاری، ملودیِ ویژه‌ی خود را دارااست.اين سروده‌ها كم‌تر تابع قواعد عَروض بوده و بيشتر آوازی هجایی دارند. ویژه‌گیِ ديگر «فراگير بودن» درون‌مايه در عين «فرديت» است.

«عبده‌ممد للری» گرچه آخرين حدیث نامكرّر عشق در ایل بختیاری نيست، اما از زیباترین عاشقانه‌هاای است كه در دهه‌های اخیر به جريده‌ی نامكتوب دل‌داده‌گی‌های ایلیاتی و ادبيات شفاهیِ «كوچ‌زيستی» پیوند خورده است. در بدشگونیِ شام‌گاهِ چهارشنبه، بيست و يكم ماه، نرم و سبک‌بار، «عبده‌ممد» و ماديانِ سفيدش، «لَلَر» و «كُتُک» را درمی‌نوردند و «خدابس (دخترِ عاشق)» در میانه‌ی راه غریبانه جان سپرده است، «عبده‌ممد» بی‌قرار که زنجیر ایلخانی را بریده، در محاصره‌ی تفنگ‌چی‌ها در «قلعه زراس» تنها و بی‌كس است و بی‌پیرایه می‌خوانَد.

واژه‌نامه:
هم‌درنگ: همنشين، هم‌دل و هم‌زبان
تش و تنگ: آتش پر حجم
دنگل: گُل‌دانه و دانه‌دل

نغمه‌های «موسیقی بختیاری» ظريف و سركش‌اند و نمی‌توان آن‌ها را با «گام‌های مترونیک» سنجيد یا مهار كرد و بیش‌تر در ردیف‌های «گوشه‌ی شوشتری»، «بختیاری»، «آواز اصفهان»، «آواز دشتی» یا دستگاه‌های «شور» و «همایون» جای می‌گیرند.

چه خووِه مال بار‌كُنِی، یارت وابات بو       كومی‌چال زین مَخمَلی به زیرِ پات بو
چه خووه مال بار ونِی، به دشتِ شیم‌بار       دستِ گل مِنِ دَستُم بو، چی پار و پیرار
عزیزم می‌نا بناش، دستمالِ هفت‌رنگ       چی تیات پیدا ندا، به ایلِ چهارلنگ
میل‌اُم بی كه بینُمِت، دیدُم نبیدت       خاطِرُم جا نَگِرِید، كَندُم ز دینِت
مو اُویدم كَدِ رَه، ری كردم وا پشت       غَمِ خوم كم سیم نِبی، سَریت مونِه كُشت
عزیزم می‌نا بناش، دستمالِ هفت‌رنگ       چی تیات پیدا ندا، به ایلِ چهارلنگ
عاشِقُم، ديونِه‌يُم، بيايید بُكُشینُم       بُوَندينُم كَدِ گُل، هیچ مَگُشینم

کوتاه از جلد و متنِ آلبوم (ویرایش شده)

آلبوم رنگین کمون، ثمین باغچه‌بان

0
0
آلبوم رنگین کمون، ثمین باغچه‌بان

«رنگین کمون» آلبومی ارکسترال بر سروده‌های «ثمین باغچه‌بان» به نوازندگیِ «اعضای ارکستر سمفونیک رادیو وین» و رهبریِ «توماس کریستیان داوید» است که با هم‌آوازیِ «هم‌سرایان میترا»، آوازِ «مدزوسپرانو» از «اِولین باغچه‌بان»، و آوازِ «سپرانو» از «بهجت قصری» به‌سال ۱۳۵۷ در «وین» اجرا شد. آلبوم «رنگین کمون» هم‌راه با کتاب‌اش به‌دست نشر «ماهور» در ۱۰ تراک به‌مدت ۳۷ دقیقه و ۲۱ ثانیه منتشر شده است.

در جلد آلبوم به‌قلم «ثمین باغچه‌بان» می‌خوانیم:
«رنگین کمون» که اشعار آن را نیز خود سروده‌ام برای «ارکستر»، «کُر» و سولوهایی برای «مدزوسپرانو» و «باریتون» است که تابستان سال ۱۳۵۷ در وین، با شرکت «نوازندگان ارکستر سمفونیک رادیو وین» به رهبریِ «توماس کریستیان داوید» و «گروه کُر میترا» به رهبریِ «اِولین باغچه‌بان» اجرا و در پاریس منتشر شد. با وجود این‌که «رنگین کمون» یک کار کلاسیک است، با ملودی‌هایی آسان و ساده‌ای که دارد، کودکان را با فرهنگ موسیقی آشنا و عشق به طبیعت، جانوران، درخت، کوه‌، دشت، برف، باران و شوره‌زار و شالیزار را در آن‌ها بیدار می‌کند. «رنگین کمون» برای ارایه در «سال جهانیِ کودک به‌سال ۱۹۷۹» به‌نام ایران برای دریافت «جایزه‌ی یونسکو» نامزد شده بود که با «انقلاب ۱۳۵۷ ایران» این برنامه‌ها ناتمام ماند.

باغ ما پرچین داره       میوه‌ی شیرین داره
گل و چشمه و آهو       لاله و نسرین داره
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
پرچینش صد فرسنگِ       ابرش هزاران رنگِ
هم بارون نَم‌نَمش       هم توفانش قشنگِ
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
باغِ ما بارون داره       باد گُل‌افشون داره
سَهَندِ قد بلندش       چتر زَرافشون داره
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
پر از سرو بلنده       یال اسبش کمنده
هَشتی داره باغ ما       ایوونش دماوندِ
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
باغ ما گُلشن داره       سایه و روشن داره
خارِ سنگِ البرزش       صد جور آویشن داره
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
یک گُلهَ‌ش برف و بارون       یک گُلهَ‌ش آتیش‌بارون
کویرش خار و شوره‌ است       گیلان شالی‌کارون
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
باغ ما قصّه داره       درخت پسته داره
رو شاخه پسته‌ا‌ش مرغی       بال شکسته داره
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
چمن‌زارش چین‌چینِ       پُر از خال و نگینِ
رو هر نگین و خالِش       یک شاپرک می‌شینه
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
باغ ما کُلون داره       نگین و نشون داره
دروازه‌ش بازه، اما       شیر نگهبان داره
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
مهرگان و نوروزش       بی‌رنگ و کم‌سو نَشَن
پَلنگ‌های شاهنامه‌ش       بُزهای ترسو نَشَن
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
باغ ما شبنم داره       برگ گل‌اَش خَم داره
شمشیرش تَنِ فولاد       دِلِ ابریشم داره
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
مردمش بی‌دل نَشَن       گُم‌نام و بی‌گِل نَشَن
خوشه‌های شیرینش       بوته‌ی فلفل نَشَن
گنجیشک این باغم من       پلنگ این باغم من
شوره‌زار یا گل‌زار       عاشق این باغم من
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ
تو طلا و تو خشت‌اَم       آتش‌زار و بهشتم
رو سینه‌ی دروازه‌ت       با خنجرم نوشتم:
فلفل نبین چه ریزِ       بشکن ببین چه تیزِ

فهرست:
۱. نوروز تو راهِ
۲. روزِ برف بازیِ یک...
۳.  گنجیشک و برف و بارون
۴. ترنِ قشنگِ من
۵. جای آهو
۶. گربه‌ای که مادرِ
۷. کُرَنگِ بلا
۸. عروسک‌جون
۹. پنج تا نقاشی
۱۰. باغِ ما پرچین داره

جلد و متن آلبوم (ویرایش شده)

آلبوم دیوانه، بهرام‌جی

0
0
آلبوم دیوانه، بهرام‌جی

«دیوانه» آلبوم موسیقیِ گونه‌ی «ترنس» به آهنگ‌سازی و آواز «بهرام‌جی» و هم‌آوازیِ «مشتی» است که بر پایه‌ی ملودی‌های «موسیقیِ کُردی» و سروده‌های «مولوی» آهنگ‌سازی و اجرا شده است.

«بهرام‌جی» به‌سال ۱۳۳۱ (۱۹۵۲) در کرمانشاه زاده و در روزگار کودکی با ملودی‌های کهنِ «موسیقیِ کُردی»، که امروز از آن‌ها برای آهنگ‌سازی بهره می‌برد آشنا گشت. در ۱۳ سالگی نوازنده‌گی «سنتور» را آموخت و به اجراهایی کوچک در گوشه کنار دست زد. «بهرام‌جی» در سال ۱۹۷۷ ایران را برای تحصیل و سفر به «هند» و دیرتر به «اروپا» ترک کرد.

فهرست:
۱. جشن (ریتم کُردی)
۲. راز پروانه
۳. گَر به‌رفت (مولوی)
۴. نه‌منم (مولوی)
۵. کاروان (مولوی)
۶. About God (درباره‌ی خدا)
۷. دیوانه (مولوی)
۸. دوستت دارم (آواز و سرودِ کُردی)
۹. Transformation (مولوی)
۱۰. اَتل‌مَتل (ریتم کردی)
۱۱. بی‌همه‌گان (مولوی)
۱۲. زیبا (ریتم کُردی)

جلد و متن آلبوم، BahramJi

مدیافایر دیگر دل‌نواز نیست...

0
0

«مدیافایر» از چند روز پیش دست‌رسیِ ما به حساب‌کابریِ «دل‌نوازها» را قطع نموده و آن‌را به حالت تعلیق درآورده است. از این‌رو تمامیِ فایل‌های آپلود شده از دست‌رس خارج شده‌اند.

به‌روزرسانی:
به‌نظر می‌رسد این عمل در راستای اجرای «قانون توقف سرقت آنلاین (SOPA)» برای حمایت از حقوق مادی و معنوی آثار دارای «حق تکثیر یا کُپی‌رایت» است.

دل‌نوازها و کپی‌رایت

0
0
دل‌نوازها و کپی‌رایت

دوستان همراه از چند و چون «بسته شدن حساب کاربریِ دل‌نوازها» و شکسته شدن لینک‌های دانلود در راستای اجرای قانون «SOPA» آگاه هستند. پس از رایزنی با دوستانی چند، بر آن شده‌ایم تا زین پس آلبوم‌ها را به شیوه‌ای برگرفته از «نسخه‌ی نمایشی (Demo)» ارایه دهیم تا ما نیز به دایره‌ی پای‌بندانِ «کُپی‌رایت» پیوسته باشیم.

این روزها فرمت‌های گوناگون از «RealMedia» و «AMR» گرفته تا «Ogg» و «Mp3» را با نرخ‌های داده‌ی گوناگون آزمایش کردیم، انتخاب نخست ما «RealMedia 28K Modem» بود که دست‌آخر به‌دلیل عدم پشتیبانی این فرمت از «ID3 و APE Tag» و هم‌چنین عدم فراگیر بودن آن، بر فرمت «Mp3» با نرخ داده‌ی «32KBps» هم‌رای شده‌ایم. از آنجا که نزدیکِ به تمامیِ آلبوم‌ها «Rip» نسخه‌ی اوریجینال است، اطمینان می‌دهیم این کیفیت هرچند «به‌هیچ رویی نزدیک به کیفیت سی‌دی نیست»، اما از بسیاری دموهای ارایه شده در وب فارسی مطلوب‌تر است و «سنگ محک خوبی برای تصمیم‌گیریِ خریدِ نسخه‌ی قانونی است»

منتظر «بازخوردهای شما» پس از دانلود نخستین آلبوم ارایه شده با فرمت تازه هستیم.

آلبوم رنگ فرح، نورالدین رضوی سروستانی

0
0
آلبوم رنگ فرح، نورالدین رضوی سروستانی

«رنگ فرح» با آواز«نورالدین رضوی سروستانی» به نوازندگیِ گروه «مرکز حفظ و اشاعه‌ موسیقی ایرانی» اجرای سال ۱۳۵۲ (۱۹۷۳)، طرحی است برای رقص بالهاثر «موریس بژار» که به‌سال ۱۳۸۲به‌دست نشر «ماهور» در ۱۰ تراک به‌مدت ۴۰ دقیقه و ۱۷ ثانیه منتشر شد. «رنگ فرح» در «آواز اصفهان»، «همایون»، «سه‌گاه» و «مخالف سه‌گاه» بر غزل‌های «حافظ»، «سعدی» و «عطار نیشابوری» است و نام آلبوم نیز برگرفته از قطعه‌ی گروه‌نوازی‌ای به همین نام است.

گزیده از غزل سعدی:
اگرم حیات بخشی وَگَرَم هلاک خواهی          سَرِ بنده‌گی به حُکمَت بِنَهَم که پادشاهی
تو به آفتاب مانی به کمال و حُسن و طَلعَت          که نظر نمی‌تواند که ببیندت، که ماهی

فهرست:
آواز: نورالدین رضوی سروستانی
تار: داریوش طلایی
کمانچه: کامبیز گنجه‌ای
سه‌تار: جلال ذوالفنون
نی: محمدعلی حدادیان
سنتور: مارتا مانی‌زاده
تمبک: مرتضی اعیان

فهرست:
۱. آواز اصفهان، غزل حافظ، تارِداریوش طلایی
۲. صوفی‌نامه، غزل حافظ، سه‌تارِجلال ذوالفنون
۳. تک‌نوازی سه‌تار، آواز اصفهان (جامه‌دَران)، سه‌تارِجلال ذوالفنون
۴. رنگ فرح در همایون، گروه‌نوازی
۵. تک‌نوازیِ تمبک، جمشید شمیرانی
۶. تک‌نوازی کمانچه (مثنوی در مخالف سه‌گاه)، کمانچه‌یداود گنجه‌ای
۷. آواز مثنوی در مخالف سه‌گاه، غزل عطار نیشابوری، نیِمحمدعلی حدادیان
۸. تک‌نوازی نی، (سه‌گاهنیِمحمدعلی حدادیان
۹. آواز سه‌گاه، غزل سعدی، سنتورِمارتا مانی‌زاده
۱۰. گروه‌نوازیِ مخالفِ سه‌گاه، ساخته‌ی نورعلی برومند

جلد آلبوم

آلبوم ریتم‌های آذربایجان، وحید اسداللهی و رحمان اسداللهی

0
0

آلبوم ریتم‌های آذربایجان

«ریتم‌های آذربایجان» نام آلبوم بی‌کلامی است که نخستین بار به‌سال ۱۳۸۲ در ۸ تراک به‌مدت ۶۰ دقیقه و ۳۲ ثانیه به‌دست «ماهور» منتشر و در سال ۱۳۸۶ به‌چاپ دوم رسید.

«ریتم‌های آذربایجان» دربردارنده‌ی قطعه‌هایی از «موسيقى آذربايجان» است كه به کوشش «وحيد اسداللهى» كه خود در همه‏‌ى آن‏‌ها نوازنده‏‌ى «نقاره‏‌‌ی آذربايجانى» است گرد آمده است. قطعه‌های اين آلبوم با هنرمندان و گروه‏‌هاى متفاوت ضبط شده است. سفر «وحيد اسداللهى» در سال ۱۳۷۷ به باكوامكان اجرای پاره‌ای از اين موسیقی‌ها را فراهم آورده است. در اين اجراها «وحيد اسداللهى» كنار نوازنده‌گانى چون «خان‏‌نار جعفراُف» و «ذاكر ميرزایف» و در ميان «اركستر اميد (اوميد آنسامبلى)» می‌نوازد. يكى از قطعه‌ها به‌نام «هجران» از مجموعه‏‌ى است كه «وحيد اسداللهى» هم‌راهِ برادرش «رحمان اسداللهى»، نوازنده‏‌ى سرشناس «گارمون» در سال ۱۳۷۳ در آلماناجرا كرده است. قطعه‏‌ى نخست نیز به‌دست «اركستر آذربايجانى سهند» به سرپرستى «رشيد وطن‏‌دوست» و رهبرى «فرهاد فرجلى» اجرا و قطعه‌های تک‌نوازی «نقاره‏‌» در ايرانضبط شده‏‌اند. هدف از گُل‌چين حاضر نمايش گونه‌گونی و غناى ريتم در «موسيقى آذربايجان» است.

فهرست:
۱. ارکستر و نقاره‏‌ - اجرا از «ارکستر سهند» به رهبریِ «فرهاد فرجلی»
۲. هجران - گارمون: رحمان اسداللهى، پیانو: سهراب حمیدی
۳. آقلاما سازم (گریه نکن سازِ من) - گارمون: ذاکر میرزای‌اُف
۴. خم نغمه‌سی (نغمه‌ی غم) - ساخته‌ی خان‌نار جعفراُف در «بیات شیراز» است.
۵. آذربایجان گجله‌لری (شب‌های آذربایجان)
۶. اویون هاواسی (موسیقیِ رقص) - گارمون: خان‌نار جعفراُف با هم‌راهیِ «ارکستر امید باکو»
۷. شور ماهنی‌ سی - گارمون: ذاکر میرزای‌اُف
۸. نقاره‏‌ - نوازنده‌گیِ ریتم‌های گوناگون موسیقیِ آذربایجان به‌دست «وحید اسداللهی»

جلد آلبوم

Viewing all 103 articles
Browse latest View live




Latest Images