آلبوم پیک سروش، سرودهای خاطره انگیز روزهای انقلاب

«پیک سروش» گزیده‌ای از «سرودهای حماسیِ پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران» است که در ۱۵ تراک به‌دست انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران «سروش» منتشر شده است.

۱. سرود جمهوری اسلامی، شعر ساعد باقری، آهنگ‌ساز منوچهر ریاحی، آواز گروه کُر

۲. پیروزی خجسته باد، آواز محمد گلپایگانی (گل‌ریز)

۳. به پیش (لاله‌ی در خون خفته)، مجتبی میرزاده

۴. بوی گل و سوسن و یاسمن آمد

۵. بهاران خجسته باد، شعر عبدالله بهزادی، سرود کرامت‌الله دانشیان، نُتِ سرود اسفندیار منفردزاده

۶. وطنم

۷. طلیعه‌ی سحر

۸. ملت فدایِ ارتش، اجرای گروه کُر

۹. طراحِ حرم، اجرای گروه کُر

۱۰. شهیدِ راهِ تو افتخار

۱۱. قبله‌ی شهادت

۱۲. گُلِ انسان

۱۳. اِی سرفرازان

۱۴. من ایرانی‌ام، آرمانم شهادت

۱۵. ایران ایران، آواز رضا رویگری، آهنگ‌ساز فریدون خشنود

همین چند سطر که شاید خواندید آن‌هم منهای آنچه به‌رنگ «بنفش» دیدید، تمام آن چیزی‌ست که با در دست گرفتن آلبوم «پیک سروش» دست‌گیرتان می‌شود! هنگام خرید آلبوم در شگفت از گزینش نامِ رندانه‌ و زیبای «پیک سروش» برای آلبوم بودم. خوب، ولی به گفته‌ی «مهرزاد مهراندیش» «هر چیزی از دور زیباست، نزدیک که می‌وشی می‌بینی چقدر کم و کاست دارد»، چه کم است مگر؟

- می‌گویید: ای آقا... هیچ چیزِ ما تا «همین امروز» چندان مدون و مکتوب نیست.

«انقلاب» در همه‌جای دنیا پدیده‌ای است که با نمودِ برق‌آسایش اما ریشه در جریان‌هایی کِش‌دار و متوالی دارد. خُمِ رنگ‌رزی نیست انگار، که اگر بود بعد از گذشت این‌همه سال از همین انقلاب هر روزِ یک دکترین تازه برای شکست آن و پیروزیِ این نمی‌شنیدیم. این سرودها که دارم درباره‌شان تک‌گویی می‌کنم «زاییده‌ی یکی از همان انقلاب‌‌هااست»‌ و یک‌صدا شاید، اما یک‌‌رای نیستند. نماینده‌ی شایسته‌ی اندیشه‌ی سراینده‌شان هستند. سراینده‌گانی که در «پیک سروش» از اساس «نیست شده‌اند»، که «نیست ناشدنی‌اند اما»، کلام‌شان چون جاری است... «پیک سروش» سروشِ بی‌طرفی هم نیست. یکی نیست بگوید همین امروز و فرداست که سال‌گرد ۳۳‌اُمین سال‌گرد «انقلاب ۱۳۵۷ ایران» را آغاز کنیم، پس «سرود جمهوری اسلامی ایران» که اکنون سرودِ ملی رسمی است و گمان کنم ۲۰ سالش هم نیست در این «هاگیر-واگیر» چه می‌کند آن‌هم ابتدای فهرست؟! اگر بخواهم سرود ملی بشنوم که نمی‌خواهم، راهش را بلدم! سرود ملی این‌قدر بی‌ارزش است که قاطیِ سرودهای انقلابی به خورد من می‌دهندش؟ یا سرود ملی انقلابی‌ست و من بی‌خبرم؟ حسِ خوبی ندارد که وقتی می‌خواهم پاهایم را روی میز بگذارم و از آن‌سوی وهم‌آلودیِ دود سیگار «سرودهای انقلابی بشنوم» ناگهان باید به احترام «سرود ملی میهن» سرپا شوم!

«پیک سروش» گزیده‌ای «جهت‌نادار» نیست. به‌جای شنیدن تعدادی از سرودهایِ «نامی‌ترِ» روزهای انقلاب چون «برپاخیز» در آن با سرودهای کم‌تر شنیده شده‌ای روبرو هستید که بیش از «انقلاب ۱۳۵۷» به «جنگ ایران و عراق» و «جهت‌گیری‌های سیاسی-اعتقادیِ دوآتشه‌ی سال‌های نزدیک‌تر از انقلاب» می‌خورند. از من می‌پرسید؟ خوب، فقط پنج-شش تراک آلبوم راستی راستی «نوستالوژیِ روزهای انقلاب» است، از همان‌ها که یادآورِ «طبل بزرگ زیر پای چپ» همراهِ شیپور و همه «شور» و «شرر» است.

هوا دل‌پذیر شد، گل از خاک بَر دَميد
پرستو به بازگشت زد نغمه‌ی امید
به جوش آمده‌ست خون، درونِ رگِ گياه
بهار خجسته‌فال، خرامان رسد ز راه
بهار خجسته‌فال، خرامان رسد ز راه
به خویشان، به دوستان، به یارانِ آشنا
به مردانِ تيزخشم که پیکار می‌کنند
به آنان که با قلم، تباهیِ دَهر را
به چشم جهانیان پديدار می‌کنند
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
و این بندِ بندگی، و این بار فقر و جهل
به سرتاسرِ جهان، به هر صورتی که هست
نگون و گسسته باد، نگون و گسسته باد
به خويشان، به دوستان، به یارانِ آشنا
به مردان تيز خشم که پیکار می‌کنند
به آنان که با قلم، تباهیِ دهر را
به چشم جهانيان، پديدار می‌کنند
بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
***
اِی بسيج، اِی سرفرازان، افتخارِ میهن‌اید
مایه‌ی امن و امان و اعتبار میهن‌اید
در مَطافِ كعبه‌ی دل در كنار رهبرید
در مَصافِ خصم کافر چون حصار میهن‌اید
جان ما در پی جان شما
شمع ما چهر رخشانِ شما
با خدا عهد و پيمان بسته‌ايد
ای خوشا عهد و پیمان شما
ای ظفرمندان کنون چشمِ جهان سوی شماست
حامی مستضعفان نیروی بازوی شماست
جانتان در انتظارِ بوسه‌گاهِ کربلا
کربلا در انتظارِ ديدن روی شماست
ای خوشا دیدن روی حسين
بوسه بر خاک گُل‌بوی حسين
هر دَم از جبهه‌ی حق می‌رسد
مژده‌ی بوسه بر كوی حسين
غَفرِتان بادا كه رزم از عزم‌تان خيبر گرفت
ميهن از نامِ شما آوازه‌ی ديگر گرفت
بر شما بادا مبارک کِسوتِ جُندالله‌ای
سرفراز آن‌کس که‌اين چتر هما بر سر گرفت
تا ابد زنده ماند نام‌تان
جاودان می‌شود ايام‌تان
دشمن فتنه‌گر لرزد چو بيد
بشنود چون طنينِ گام‌تان
آفرین بر همت و بر عزم و ایمان بسیج
بر خداجويان و جان‌بازان و یاران بسیج
بگسلد شیرازه‌ی دشمن به میدان بسیج
نگسلد هرگز ز رهبر عهد و پیمان بسيج
عهدتان با خدا پاينده باد
جهدتان محکم و زاینده باد
تا رسد مهدیِ صاحب زمان
رهبر ما خمینی زنده‌باد

برداشت آزاد از جلد و متن اثر